INT. PR. Lara van Girina

Nadat we ons abessijntje Diva geadopteerd hadden, wilden we er na een tijdje graag een speelkameraadje voor haar bij.  Ditmaal kozen we voor een somali.

We kwamen in contact met Hans Visser, die ervoor zorgde dat we op de wachtlijst van RASKAN kwamen te staan.  Ongeveer een maand later kreeg ik een mailtje van hem, met de vermelding dat er een somali nestje was geboren met het telefoonnummer van de familie Claes.  Ik kreeg geen kik meer gezegd, eindelijk was het dan zover.  Omdat ik geen held ben in bellen, zocht ik ijverig surfend naar een e-mail adres.  Ik vond via google Somalicattery Girina, surfte erheen en zag dat de naam Claes overeenkwam.  Bekeek de prachtige foto's van het vorige nestje en zag een e-mail adres.  Ik besloot om alvast wat info te vragen via e-mail.  Tot mijn grote vreugd kreeg ik al vlug antwoord.  's Avonds wanneer Johnny thuis kwam, hebben we nog naar hen gebeld.

We spraken af op 13 juli en toen de dag aanbrak was ik natuurlijk erg zenuwachtig.  Omdat we nog geen auto hadden, moesten we een auto huren.   Na een flinke rit bereikten we onze bestemming 'Wageningen'.  Met volle moed belden we aan.  De deur werd geopend en we werden naar de woonkamer geleid.  Direct vielen ons de katjes op, zo'n kleine lieve pluizenbolletjes. 

We gingen zitten op de zetel en zagen ook een Maine Coon zitten op de krabpaal.  Daarna sprong ook de mama Yami op de krabpaal.  Wat was ze mooi !  Ik ging haar en de Maine Coon wat aaien en spoorde een aarzelende Johnny aan dit ook te doen.  We begonnen een gesprek en tussendoor kwamen de kittens vrolijk naar ons toe gehuppeld.  Ze waren beslist niet schuchter.  Daarna kwamen er nog twee prachtige somali's binnen, een sorrel poes en een zwartzilver kater.  We konden ook zien op de kleine, maar gezellige afgeschermde tuin.  Daarna gaven we een voorschot, kregen wat papieren i.v.m. de ouders en spraken af wanneer zij het poesje naar ons toe zouden brengen, dit zou op 16 augustus zijn, de dag na mijn verjaardag.

 

Ze is bij ons !!!

Na maanden naar deze dag uit te zien en heel de week zenuwachtig te wezen, was het dan zo ver.  Lara kwam naar ons !  Rond half 11 waren ze er al; toen ik de deur opendeed hoorde ik Lara al miauwen, echt lief nog echt zo'n babygeluidje.

Het nadeel bij ons is wel dat we in een drukke straat wonen en men was bang dat Lara zou kunnen weg glippen, dit vonden Meneer en mevrouw Claes best eng.  Ben ik volledig mee eens hoor !  Bij ons kom je namelijk binnen en moet je direct de trap op, maar voor de trap was er geen deur of zo.  (Ondertussen heeft Johnny er een afbakening voor gemaakt zodat ze niet naar beneden kan lopen, hij moest het best hoog maken, want Lara is een echte springer.)

Daarna werd er betaald en een contract ondertekend.  Als dat in orde was, vertrokken ze even later.  Het was allemaal vlugger gedaan dan ik verwacht had.

De eerste dag was Diva erg kwaad, we dachten oei, gaat dat wel goed komen, dus heb de eerste dag met Lara op de zetel gelegen en Johnny met Diva boven in bed.  Maar tot onze grote verbazing was Diva op een paar dagen al helemaal bijgedraaid, al vlug werden ze de beste vriendjes.

Omdat we Lara zo mooi en leuk vonden, groeide de wens om een nestje met haar.  We dachten dat dit geen probleem kon zijn, aangezien de aankoopprijs meer was dan de prijs die men ons zei voor een fok-show kitten, maar dit bleek een groot misverstand.  We hadden het contract maar beter gelezen voor te ondertekenen, hierin stond dus dat ze hier niet voor bestemd was.  Ook bleek Lara onderbeet te hebben, dus was ze niet geschikt voor deze doeleinden.  Het was een harde les, maar we zijn er ook een heel stuk wijzer uit geworden.   We proberen af en toe wel met haar naar een show te gaan, als castraat maakt een onderbeet minder uit, en ze vindt het best leuk al die aandacht.  Een hoge titel zou ze wel niet kunnen halen, want naast haar onderbeet heeft zij ook nogeens teveel wit onder haar kin - kraag, wat ook een fout is.

Toen Lara bijna een jaar was, stierf Diva.  Lara had hiervan veel verdriet, ze kreeg problemen met haar maag en was niet meer het opgewekte katje dat we kenden.  We waren bang dat ze hier niet door zou komen, ze wou amper eten en haar vacht werd steeds korter.  Haar genezingproces heeft toch nog een jaar geduurd, pas na een jaar, kikkerde ze wat op en werd ze terug een stuk voller van vacht en postuur.  

Helaas houdt Lara niet van kittens, meestal blaast en gromt ze er steeds naar.   Ook aan krolse katten heeft Lara een hekel.  
De laatste jaren kreeg ze het er steeds moeilijker mee, misschien ook omdat er intussen ook 2 kindjes bij waren gekomen, die tja ook voor veel drukte zorgden. Soms ging het even goed, maar over het algemeen liep ze het meest van de tijd grommend en blazend tegenover de andere katten en zeker de kittens, rond.
Op het laatste begon ze ze zich ook meer en meer terug te trekken.  Het was dus duidelijk dat ze zich hier niet meer op haar plek voelde.  Samen met Giovanni is ze naar s' Heer Arendskerke verhuisd, waar ze het gelukkig weer naar haar zin heeft.  Er is daar veel te zien, vooral de konijnen, maar ook de vogels vindt ze erg leuk.  Met haar huisgenootjes, allemaal gecastreerd en gesteriliseerd, gaat het ook prima.  We hopen dat ze hier nog lang en gelukkig mag leven.    

Op 2 september 2017 kregen we het verdrietige bericht dat Lara overleden is. Ze zal enorm gemist worden, zeker door Vince en Marleen, haar lieftallige personeel die haar ook wel Lara love noemden. Rust zacht Lara, ik ben blij dat je tot op de dag je stierf zo gelukkig was en genoot xxx

 

Hoe is Lara ?

Lara is een zeer intelligente poes.  Ze kan zelf de deur openen door aan de klink te gaan hangen (daarom hebben we de klinken hier omhoog geplaatst zodat haar dit niet meer lukt), of aan de zijkant te trekken - krabben.  Als ze zich verveelt,  probeert ze dan ook alle deuren in huis te openen, begint klaaglijk te miauwen en komt ze met heel haar speelgoedassortiment afgelopen.  Verveelt ze zich 's nachts en worden we er niet van wakker, dan zijn er verschillende kastdeuren geopend.

Van Diva heeft ze geleerd te apporteren, dit is dan ook haar favoriete bezigheid geworden.  Ze is totaal gek op haar speelgoedmuisjes .  Als ze de muis in haar mond heeft en er is een andere kat in de buurt dan maakt ze van die grommende geluidjes, het is immers haar prooi.  Als er bezoek is, zal ze ook vaak haar speelgoed presenteren.  Ook van een pluimstok is ze verzot en kruipt graag in kasten, dozen en tassen.   Wij kunnen hier ook geen bloemen meer neerzetten, want draai je je hoofd één seconde om dan heeft ze al heel wat bloemknopen afgebeten.  

Ze is nogal een springer, springt zonder moeite op de hoogste kast, soms vragen we ons echt af  'hoe is ze daar nu weer op geraakt ?'  

Lara krabt (zonder haar nagels te gebruiken) graag op vlakke voorwerpen, zoals een spiegel, raam, onze vloer.  Ook houdt ze van water, ze drinkt graag van de kraan.

Lara is een aanhankelijke poes, maar houdt er niet van als je haar oppakt.
Als er bezoek is, dan is ze helemaal in haar nopjes.  Ze gaat dan uitgebreid liggen knuffelen met hen en ons.  Ze krijgt dan volop aandacht en daar houdt ze van.   En als er gegeten wordt dan is Lara hier ook als de kippen bij.  

Ga naar

Stamboom
Showresultaten