Joli is een poesje uit Frankrijk (Montgermont). In de zomer benaderde haar fokker Valérie Bourel mij, ze ging stoppen met haar zilverlijn en zocht betrouwbare fokkers die de lijn konden voortzetten. Joli komt uit een bijzondere combinatie, haar papa komt uit Amerika en haar mama uit Noorwegen, daarnaast had ze ook zo'n lief kopje dat ik al vrij snel verkocht was, dus ik stemde hier mee in. Nieuw bloed is altijd welkom, al zou ik zonder deze benadering nog niet direct op zoek zijn gegaan naar een nieuwe poes, eerder naar een kater ;-)
In november zijn we Joli in Gagny gaan ophalen, haar fokster was met haar daar op show, en op deze manier ontmoetten we elkaar in het midden, want Montgermont is nog een heel stuk verder. We maakten er gelijk een gezellig weekend van met een dag en overnachting in Parijs. Toen ik Joli voor het eerst vastnam viel me direct op dat ze een erg ontspannen poesje was, ze bleef gelijk heel rustig in mijn armen liggen. We zijn met de Thalys naar en van Parijs gereden en dit was een goede ervaring, alleen het verkeer in Brussel en Parijs was echt niet te doen. In Brussel hebben we hierdoor zelfs onze trein gemist en moesten toen een veel duurder nieuw ticket kopen. Maar de reis zelf was heel ontspannend, je voelt er haast niets van en je bent er direct. Joli was ook heel ontspannen in de trein, ze liet geen kik en genoot ervan dat ik haar aaide.
Thuis hebben we haar eerst een kleine week apart in de slaapkamer gezet, zodat ze in alle gemak kon wennen. Het viel ons direct op dat ze een grote knuffel en speelvogel is. Met onze kinderen, en vooral Dean klikte het direct. Joli is geen kinderen gewoon en toch blijft ze zeer ontspannen bij hen, terwijl het echt geen rustige kinderen zijn ;-)
Daarna mocht ze naar beneden aan de andere katten wennen, ik was hier wel wat bang voor want we hadden een nestje van toen 8-9 weken en hoe zou moederpoes Ozira op haar reageren ? Maar eigenlijk ging het wennen heel vlot, Ozira accepteerde haar erbij als één van haar eigen kittens en de andere katten deden ook niet zo moeilijk. Een paar dagen blazen en het was ok. Joli is ook wel een poesje die zich van niets iets aantrekt en reageerde er dus ook niet op als er een kat naar haar blaasde, dat heeft veel geholpen in het accepteren. Ze is een echt groepsdier dus :-)
Joli lust net als onze andere zilver abessijntjes niet zo graag brokjes, ze eet vooral rauwvoeding, blikvoeding lust ze ook, maar ze krijgt hier nogal snel platte ontlasting van, dus proberen we vooral rauwvoeding aan haar te geven. Brokjes staan ook heel de dag tot haar beschikking, maar daar kijkt ze nog niet eens naar, best raar, omdat ze soms zelfs met menseneten gaat lopen, bv. brood, groenten en niet menseneten zoals balonnen, enz... We moeten dus echt opletten dat ze niet iets verkeerds opeet.
We merkten ook dat ze het niet gewend was om af hoge dingen te springen, op onze krabpaal durfde ze zich soms te mispakken, maar intussen is ze dit al goed gewend.
Op shows is zij zeer relaxed, de showmentaliteit heeft ze in ieder geval. Of ze ver zal geraken is nog een beetje de vraag, ze heeft een klein stukje uit haar oor en op de eerste show dat we met haar deden, zeiden ze dat ze een dichte halsband had. Volgens ons is dat meer ghostmarking of wat rufisme, want het is amper zichtbaar. We zullen zien hoe ze zich verder ontwikkeld.
Joli werd krols rond haar 1 jaar, maar ineens heel heftig, ze piest dan waar ze staat en de ene krolsheid is nog niet gedaan of de andere begon. Daarom heb ik haar maar een tijdje op de pil gezet tot wanneer het tijd was om naar de kater te gaan.
Op 25 april 2016 heeft Joli een eerste nestje gekregen, vader is Kibuta's Silver Bear av Fredenslund, een prachtige ervaren zwart zilver abessijn. Joli is een weekje op bezoek geweest bij hem, het was een heel eind rijden, zo'n 3 uur, dus het was nog de vraag of ze zou opnemen. Maar dit was gelukkig wel het geval met als resultaat het U nestje, klik hier om ze te zien.
Joli is een ander soort moeder dan we hiervoor gewend waren. Ze voed ze wel, maar laat ze dan alleen om andere dingen te gaan doen. Maar daar ze elke dag voldoende aankwamen, probeerde ik me daar niet teveel zorgen over te maken. Toen de kittens groot waren, begon ze dan weer overdreven te moederen, ze wou ze graag op een bepaalde plek hebben en trok ze dan mee met als resultaat kale nekjes met wondjes bij de kittens. één van haar dochters, Unique heb ik gehouden, gelukkig zag ze na een tijdje in dat het sleuren geen zin meer had en liet ze haar gangetje gaan.
Op 29/30 december 2016 heeft Joli een tweede nestje gehad. Wel iets vroeger dan we normaal tussen de nestjes laten, maar ze heeft maar een klein nestje gehad en was ook weer voortdurend krols. Daarom dat ik besloten had om haar vroeger te laten dekken. Dit keer door onze eigen kater Nanu-Emuishéré's Thunder Thor. Joli werd al snel dikker dan de vorige keer, ik dacht dat ze deze keer misschien 4 kittens zou dragen, maar helaas sloeg het noodlot toe. Joli mispakte haar en viel van de kast, ze heeft hierdoor ook wat gehinkt en een kleine week later kreeg ze een bloeding, nog een week later nog één. Dit is een gedeeltelijke miskraam geweest :-( . Ik heb onze dierenarts laten voelen en hij zei dat ze toch nog niet volledig leeg was. Dit klopte, een week later is ze op 29 december 2016 bevallen van een sorrel somali dochter en één dag later van een sorrel zilver somali dochter. Van de miskraam hebben we geen lijkjes gevonden, vermoedelijk heeft Joli ze opgegeten. Bij haar eerste nestje wou ze het dode kitten ook opeten, maar heb het gelukkig op tijd kunnen wegnemen. Je hoort weleens dat ze dit in de natuur doen zodat roofdieren het niet zouden kunnen ruiken.
De eerste week zorgde Joli niet zo goed voor haar kittens, ze had meer interesse in de grote kittens van Solana en liet haar kittens alleen liggen. Ik moest haar echt dwingen om bij haar kroost te blijven, of er een groot kitten bijleggen. Nadat de kittens van Solana verhuisd waren, zorgde ze gelukkig wel goed voor haar kittens.
Helaas begon Joli rond dat de kittens 6 weken waren de castraten aan te vallen, dit gedrag heb ik eerder nog wel eens gezien bij Jade, maar dit was dan gericht naar 1 poes die nog naar de dekkater rook. Maar dit was ineens van het ene op het andere moment naar alle castraatpoezen, en dan zelfs naar onze oudste poes Ninna van bijna 16 jaar, die over het algemeen meer slaapt, dus geen vlieg kwaad doet. Ik vind het moeilijk te begrijpen vanwaar dit gedrag ineens komt, misschien verkeerde signalen binnengekregen.
Daarnaast begon ze net zoals bij haar vorige nestje met de kittens te sleuren met als resultaat weer kale nekjes met wondjes. Door dit alles heb ik besloten om haar te steriliseren, ik vind het aan de ene kant wel jammer, want ze is een importpoes met mooie familielijnen, maar het moet leefbaar blijven.
Ik heb gelukkig Unique van haar eerste nestje en zal nu ook Xena van haar tweede nestje houden.
We hebben uiteindelijk ook besloten om Joli te herplaatsen, geen makkelijke beslissing, maar om terug wat vrede in de groep te krijgen, was dit helaas wel het beste. Ook voor haarzelf, de groep was voor haar denk ik een beetje te groot en niet elke poes kan daar goed mee om..
We hopen echt dat ze haar forever huisje heeft gevonden <3 .
Hoe is Joli ?
Joli is een heel tam relaxed poesje, ze laat zich door weinig afschrikken.
Ze is heel aanhankelijk, tot zelfs het extreme want zelfs als ik naar de wc ga durft ze achter mij gaan zitten en ze volgt me overal naartoe. Zet je haar af je schoot dan springt ze hier 10-tallen keren terug op, net een boomerang ;-)
In eten is ze heel extreem, als kitten at ze niet goed volgens haar fokster, maar hier zou ze alles opeten dat op haar weg komt, behalve brokjes :-) Ze kan echter het beste tegen rauwvoeding en brokjes waarschijnlijk, maar ja, als ze dat niet wilt eten dan blijft het enkel rauw.
Ze is zelfs nog heviger in eten dan Jade, dat wil al wel wat zeggen ;-)
Joli reist graag mee op mijn schouders, terwijl ik de kattenbak aan het doen ben, kruipt ze op mijn schouder en blijft daar dan voor een tijdje zitten, maar ze durft ook gelijk naar mijn schouder springen, soms wel verschietachtig, maar wel leuk :-)
We moeten wel hard opletten als er balonnen in huis zijn, want madam vindt het leuk om deze stuk te maken en vervolgens op te eten :o
Als lievelingsspeeltje heeft ze een soort roze staart, die eerst aan een stok hing. Daar is ze vaak mee in de weer.
Ga naar:
