Destiny is de dochter van Bastet en Angelo Rico Amici di Lugino, ze komt uit een nestje van 4 wildkleurtjes, 2 katers en 2 poezen.
Zoals
de naam al doet vermoeden, waren we vanaf Destiny's geboorte
helemaal weg van d'r.
Dit werd steeds sterker naar mate zij ouder werd. Maar omdat
het ook belangrijk is om voor verbetering te gaan, hebben we voor
een definitieve beslissing gewacht op het oordeel van Leslie Wal.
Op
shows doet Destiny het goed, en op de keurtafel gedraagt ze zich
voorbeeldig.
Het liefste zou ze heel het showgebeuren liggen knuffelen op je
schoot. In de transportkooi zit ze echter niet graag, ze
miauwt alles bij elkaar als ze in de auto zit. Ook als ze
krols is, laat ze zich goed horen.
Met de komst van haar
hormonen, rond haar 13 maanden, viel Destiny op slag af.
Haar op de pil zetten hielp niet, de krolsheid stopte wel, maar haar
hormonen zorgden ervoor dat ze superslank bleef. Op show heeft
ze hierdoor 2 maal geen titel gekregen.
Toen we haar lieten
dekken en zwanger bleek, kwam ze gelukkig al snel bij in gewicht.
Ze was prachtig zwanger. Destiny beviel op haar verjaardag van
3 katertjes. We zijn naar de mooie wildkleur kater Ilamos Niccolini geweest, hij heeft evenals Destiny bloedgroep B, wat problemen ivm de bloedgroep kon vermijden. Voor een
volgend nestje gaan we naar een kater met bloedgroep A, hier is wel wat voorbereiding voor nodig, omdat je dan de eerste 18 tot 24 uur
moet flessen. Je kan de a-titer ook laten bepalen, is die laag
dan kan je de kittens gewoon laten drinken, maar ik wil hier eerst
meer over weten, voor ik dit durf te riskeren. Destiny heeft
een goede bevalling gehad, maar het laatste kitten kwam met stuit en
kreeg ze er niet goed uitgeperst.
Ik
heb haar geholpen door mee te trekken telkens ze een wee kreeg, maar
toen hij geboren werd, leek het alsof het kitten overleden was.
Toch geprobeerd warm te wrijven en toen liet hij een kik. Ik
heb hem toen uitgezwaaid.
Blijkbaar had dit effect, want het kitten, Giovanni, begon ineens
enorm hard te piepen. Ik vreesde nog voor zijn leven, maar hij
ontwikkelde zich net zo goed als de andere kittens. De eerste dagen na de bevalling was Destiny wat onrustig, ze wou dat ik bij haar bleef, dit heb ik dan ook gedaan, daarna was ze gerust. Destiny is
een goede moeder, maar wel eentje die graag de beentjes strekt, als ze wat ouder zijn, zie je ook dat ze stilletjes aan meer afstand neemt. Destiny houdt haar kittens graag netjes, ze worden steeds veelvuldig door haar verzorgt en gewassen en tijdens de bevalling doet ze ook alles zelf, met natuurlijk ondersteuning van mij. Wil je deze kittens
zien, klik hier.
Nadat haar kittens naar hun nieuwe
personeel waren vertrokken, hoopte we dat ze weer wat zou bijkomen,
maar ze bleef superslank. We hebben dan besloten om een suprelorin
implantaat te laten zetten. Dit gaf een zeer goed resultaat, ze
kwam aan en was mooi op haar gewicht, de vacht zag er stralend uit en
ze was gelijk veel opener en knuffeliger geworden naar ons en de andere
katten, ze was weer terug zoals ze als kitten was.
Toen de suprelorin uitgewerkt was (15 maanden na plaatsing), hebben
we haar gelijk laten dekken, door de knappe Silfescian Zagato. Het resultaat hiervan waren
wederom 3 wildkleur kittens (2 poesjes en 1 katertje). De
eerste dag heb ik de urine van de kittens om de 2 à 3 uur getest.
Mocht deze donker worden dan moesten we direct beginnen flessen of
konden we proberen of Enigma, die ook elk moment kon bevallen de
kittens wou voeden. Maar de urine bleef gelukkig helder.
Haar anti-a titer was dan ook zeer laag en dan mag je de kittens
normaal gezien gewoon bij de mamapoes laten drinken. Wil je deze
kittens zien, klik hier. We twijfelden een tijdje of we 1 van de kittens gingen houden, maar omdat we anders teveel open poezen hadden, leek het ons best om hier nog even mee te wachten. Hopelijk kunnen we uit haar volgend nestje een wildkleur dochtertje van Destiny houden, dit wordt dan ook tevens haar laatste nestje.
Omdat onze ervaring met de suprelorin zeer
positief was, hebben we nadat haar kittens verhuisd waren, wederom
een suprelorin inplantaat laten zetten.
Deze keer werkte het implantaat wel een stuk langer, na ruim 18 maanden werd ze pas terug krols. We hebben haar toen gelijk laten dekken door Florio van't Gildenhuys, een lieve, ondeugende en ook mooie kater, het tijdstip zat nog juist goed, want Johnny zou het de daarop volgende maanden te druk krijgen om haar weg te brengen. Maar als het één goed zit, zit de rest tegen ... Toen we thuis kwamen van de dekking met Florio zag moederpoes Jade Destiny als een grote bedreiging voor haar kittens en ze viel Destiny aan. We hebben de groep daarna in 2 gedeeld tot de gemoederen bedaard waren.
De bevalling van Destiny bleef net als bij haar eerste nestje wat langer uit, ze wachtte tot dag 67 - 68. Destiny beviel om 12 uur 's nachts van een eerste kitten, een poesje, ik dacht dat ze daarna klaar was, maar om 7 uur 's morgens volgde er nog een zoontje. Ik had dit niet meer verwacht. Destiny had een rompertje aan (wegens het bloedgroepenprobleem, deze keer had ze een hoge anti a titer) en het kitten is daar dus ook in geboren. Gelukkig dat ik bijna heel de nacht ( en dag(en) ) wakker was voor de bevalling en het voeden, dus dit ook snel heb ontdekt. Mogelijk zit er een langere tijd tussen de kittens omdat Destiny zeer gestressed was door het feit dat ze haar eigen kitten niet mocht voeden, ze een rompertje aan moest (wat ze meestal ook snel weer uit had), ... ze er vervolgens mee ging slepen, ze pakte haar dan heel snel en niet zo voorzichtig in haar mond. Soms had ik echt schrik dat ze ze iets ging aandoen, zo brutaal was ze.
Toen het katertje geboren was, heb ik dan ook besloten het rompertje uit te laten en ze zo bij mamapoes te laten liggen. Ik bleef natuurlijk wel voeden in tussentijd. Destiny had de kittens intussen onderin de kleerkast verhuisd, ze was hier tijdens haar zwangerschap ook al geregeld in gaan liggen, maar bij haar bevalling koos ze voor de rieten mand, waar de meesten een voorkeur voor hebben om in te bevallen.
Bij overmaat van ramp, na 15-16 uur voeden van het poesje, verslikte zij zich, de melk kwam uit haar neus, ik heb dit direct schoon gemaakt, vervolgens ondersteboven op de rug geklopt en vervolgens uitgezwaaid, maar alle doemscenario's kwamen bij mij al tot leven, was er helemaal naar van ...
Daarna besloot ik om te stoppen met voeden en de urine van de kittens om het uur te checken. Deze bleef gelukkig ok, wat achteraf gezien ook wel logisch was, want toen bleek dat papa geen bloedgroep A had, maar bloedgroep B. Het stond verkeerd aangegeven op de bemiddelingssite en heb er nadien niet meer bij stil gestaan. Heel dom van mij natuurlijk, maar ja, ik ben weer een ervaring rijker en heb weer veel bijgeleerd.
De kittens waren door het flessen reeds 10 g bijgekomen, maar de dag erna stopte de groei. Destiny haar melkproductie was door het niet te mogen voeden en door al de stress verminderd. Maar gelukkig schoot de productie de dag daarna goed op gang, het poesje kwam wel 30 g bij op slechts één dag :o , maar door de gulzigheid of door een beginnende infectie door het verslikken begon ze af en toe te niezen na het drinken en de dag daarop hoorde ik een gorgelend geluid ook na de voeding, telkens gevolgd met de hik. Ik heb toen voor zekerheid de dierenarts laten komen, deze kon niets vinden, alleen dat ze een wat geïrriteerde keel had. Ze kreeg een antibiotica injectie om een eventuele infectie tegen te gaan. Totdat ze vaste voeding at, bleef ze dit echter hebben, wat me telkens doodangsten bezorgde. Na dit nestje is Destiny gesteriliseerd, het poesje, dat we Precious Princess hebben genoemd, blijft bij ons wonen. Niet alleen als opvolger of door de band die je krijgt door heel deze belevenis, maar de klik zat er al direct met haar. Ze spinde al van de eerste week telkens ik haar vasthield, vanaf het moment ze zich kon verplaatsen, kwam ze telkens naar mij en viel op mijn hand in slaap.
In the spotlights
Hoe
is Destiny ?
Als kitten was Destiny vreselijk ondeugend, zelfs grote dingen durfde ze van tafel te sleuren. Zoals bv. mijn gsmlader, eerst heeft ze die af tafel gegooid om
daarna de draad stuk te bijten. Gelukkig doet ze dit als volwassen
kat niet meer, alhoewel we de lader voor veiligheid toch niet meer
in het zicht leggen ;-) Ze speelde ook graag met potloden en een wc-rol was ook niet veilig bij haar.
Plastiek is zelfs nu nog helemaal
niet veilig voor haar, ze heeft zo eens een beveiligingsplastiek van
mijn laptop opgegeten, gelukkig zat het de volgende dag in haar
ontlasting.
Van speelgoed is ze niet zo gek, soms eens met het playcircuit of dragonfly, maar ze is het gekst van the real thing, achter een levend insect jaagt ze graag.
Als kitten was ze heel fanatiek in eten, maar sinds ze volwassen is, wordt ze steeds kieskeuriger, tijdens de zoogtijd was dit helemaal een ramp.
Als favoriete voeding verkiest Destiny vis, het liefst nog met veel saus en droge brokjes ;-)
Als we vroeger eens babyvoeding uit een potje aan onze kinderen gaven, probeerde ze het steeds met haar pootje weg te graaien of hoopte dat er toch iets op
de grond zou vallen.
Destiny is een lieve poes, ze kan uren op
mijn schoot liggen spinnen en met de kinderen is ze ook leuk, al trekt ze zich wel graag terug op de kast of boven als het te druk is.
Als we in bad zaten (gaat nu niet meer want we hebben een douche), komt ze net als haar moeder (Bastet) aan de waterkant
lopen en wilt ze gestreeld worden, Destiny gaat hierin nog een
stapje verder, want ze begint je dan nog af te likken ook.
Destiny is een poes die snel op haar gemak is, op shows of bij de dekkater is ze direct thuis. Ze wordt dan ook steeds snel gedekt.
Ga Naar
Destiny's fotogalerie
Stamboom en testresultaten
Showresultaten
Nestjes
Terug naar overzicht
