Hoe
ben ik een "cataholic" geworden?
Het
begon allemaal op mijn elf jaar,
toen zag ik een plakkaatje staan:
gratis poesjes. Achter de rug van m'n moeder ging ik zo'n katje
halen. Dit poesje, dat ik Miauw noemde,
veranderde heel mijn leven. Sinds die dag werd mijn doel
namelijk 'de kat' , ik begon boeken te kopen, scheurde blaadjes uit,
verzamelde kattenbeeldjes, tekende ze, schreef over ze, ik werd echt
katverslaafd. Een leven zonder kat was of liever is voor mij
echt ondenkbaar geworden. Miauw heeft voor enkele nakomelingen
gezorgd, waaronder Grijsje In
die tijd was ik echter nog erg onwetend. Ik ben opgevoed door
mijn moeder en grootouders en die laatsten geloven dat een kat een
vrij dier is en dat je die in vrijheid moet kunnen laten gaan en
staan waar ze wil. Dat stak mij altijd tegen omdat ik ze
liever veilig thuis bij mij had. Ik heb de gevaren van buiten jammer genoeg zelf mogen ervaren (wegblijven, doodgereden,
doodgebeten) wat ik echt niemand toewens om mee te maken, is te
pijnlijk voor woorden
. Toen ik internet kreeg, kwam ik aan
de weet welk gevaar aan ziektes er waren en het vele overschot van
huiskatten. Ik schrok toen ook toen ik las dat het
niet verboden was om je katten binnen te houden, want dat was wat ik
altijd al wou. Dus toen ik mijn eerste eigen katje had (Diva), heb
ik dan ook geen seconde getwijfeld, de kat zou niet vrij buiten komen, of
we moesten een ren of afgesloten tuin hebben.
Waarom
de abessijn/somali ?
Toen
ik ging samenwonen met Johnny in de lente van 2002 was ik een tijdje
katloos, dit beviel me zwaar... gaf me echt een leeg gevoel. Om
me een beetje op te beuren ging Johnny met mij voor de eerste keer
naar een kattenshow. We waren
echt onder de indruk. Zoveel prachtige katten, maar één ras
fascineerde ons vooral, 'de abessijn'. Ze waren zo
mooi, keken zo vertederend en zochten echt contact. We
hadden ze al eerder in boeken bewonderd, maar in het echt waren ze nog
mooier ! Zo'n kat sprak me enorm aan, maar het leek me echt
onwerkelijk, dat ik ooit zo'n kat zou mogen bezitten. Niet
veel later zag ik een advertentie staan, er werd een
éénjarige gesteriliseerde wildkleur abessijn aangeboden. Dit kon
geen toeval zijn, hier moesten we op reageren. Wat we toen nog
niet wisten was dat er een nog grotere verslaving voor de deur stond 'de
SomAby'. De
abessijn noemde Diva en ik had nog nooit een kat gehad waar ik zoveel
vriendschap van kreeg. Na een tijdje besloten we om er nog eentje bij te nemen, we kozen
ditmaal voor de halflangharige abessijn, de somali en zo kwam "Lara"
dus in ons leven.
Waarom
een cattery en het verdere verloop ervan.
Als kind heb ik
enkele nestjes meegemaakt. Uit
deze ervaringen is mijn liefde voor nestjes en katten opvoeden
gegroeid. Vanaf het moment ik de SomAby ontdekte, werd het
mijn droom om ooit een cattery te beginnen. Dit werd mij
afgeraden, omdat ik nogal een gevoelige persoon ben en het
kattenfokkerleventje is hard, dus ik legde me
erbij neer. Toen we voor Lara gingen kijken, waren we
dus in
eerste instantie niet van plan om te fokken, maar omdat er vol lof
over Lara gesproken werd, er niet zoveel somalifokkers in België zijn
en Lara veel duurder was dan de adviesprijs
die we gekregen hadden van de rasvereniging RASKAN, dachten we:
"dit moet wel een heel goed poesje zijn, het zou zonde zijn dat
zij niet verder zou gaan in de fok". Toen Lara bijna 7 maanden was, was er een kittenshow vlak bij de deur. Voor ons
de mogelijkheid om voor de eerste keer te showen. Maar toen
werd er ontdekt dat Lara onderbijt had, voor ons een enorme klap
omdat we dit totaal niet hadden verwacht. Dus helaas, geen nestje voor Lara, gelukkig heeft Lara er zelf geen
last van. 
Teleurgesteld trokken wij ons terug,
tot dat we de advertentie van Ninna tegenkwamen. Misschien is dit onze kans
? Omdat Ninna stil krols werd en we na het trieste overlijden van Diva er
terug een katje bij wilden, besloten we om een katertje te zoeken,
dit werd de abessijn variant 'Aramis'. Een
jaar later hebben we ook nog een katje uit Duitsland 'Bastet'
geadopteerd, zij is een halfzusje van Lara.
Dit was de start van onze cattery, die nadien uitgebreid is met vooral nakomelingen van hen.
We hebben ook al moeten ondervinden dat niet elke kat geschikt is om in een cattery te leven, dus voor de kats bestwil wordt dan besloten om hem/haar dan te herplaatsen. Bij voorkeur naar familieleden, vrienden of eerdere kitten adoptanten.
