INT.
CH.
& INT. PR. Ninna van't Kattenkabinet
Totaal
onverwachts kwam deze lieverd op mijn
pad. Ik zag volgende advertentie staan:
Helaas
ga ik stoppen met mijn hobby door te drukke werkzaamheden en
tijdgebrek . Daardoor zoek ik een nieuw baasje voor mijn katten . Het
zijn 1 poes kleur sorrel ze is kampioen (staat rechts boven op foto)
is 2 jaar, prijs 350 euro. 1 poes wildkleur (staat links boven) 1 jaar,
heeft uitmuntend gehaald met jeugdklasse, prijs 400 euro. 1 kater kleur blauw 1 jaar (staat
onder) heeft uitmuntend gehaald en
best in show in de jeugdklasse prijs 400 euro. Alle katten zijn met
stamboom en zijn nog open. Het zijn moeder dochter en zoon .
Eerst
waren we niet van plan om erop te reageren, maar iets in me trok me er
steeds terug naar toe, ook al was de prijs een beetje aan de hoge kant voor een
volwassen kat, toch mailde ik.
Tot mijn grote vreugde kreeg ik vlug antwoord: de
wat hogere prijs was om handelaren te weren. En als we echt interesse
hebben, worden we het met de prijs wel eens. Dus geheel
onverwacht gingen we op weg naar onze nieuwe aanwinst.
Op
14 februari 'valentijn' hadden we afgesproken.
Ik was een hele tijd erg zenuwachtig en had het er benauwd van. We
hadden een goede routebeschrijving gekregen en vonden onze bestemming
gemakkelijk. Het eerste wat we zagen, was een grote
St-Bernardhond, die ons voor de poort kwam begroeten. Men was ook druk aan verbouwingswerken bezig, zagen we. Toen we
binnenkwamen, viel ons oog direct op Ninna met haar prachtige groene
ogen, op slag was ik verliefd op haar. Bleef maar naar haar
kijken. Ninna was maar aan het
kopjes geven en Jamaica, haar wildkleur dochter, was aan
het miauwen, beiden stonden krols volgens de mevrouw. Eerst waren we van plan om
enkel Ninna te adopteren,
maar uiteindelijk gingen we met 2
poezen naar huis. Jamai, de zoon hebben we ook
gezien en was ook best mooi, hij had een blauwe kleur, de kleur van hun
vader.
De
eerste dagen waren natuurlijk nog erg onwennig. Jamaica
verstopte zich onder de zetel en was erg angstig, Ninna
bekeek alles al mokkend vanuit de krabpaal.
Al vlug ontdekten we dat beide katten nogal een opgezette buik en
platte ontlasting hadden met bloed en slijm erbij, dit bleek een dikke darmontsteking
te zijn. Verder was hun conditie niet alles en vachtproblemen,
verkoudheid staken de kop op, maar we hebben ze gelukkig weer
helemaal gezond gekregen met veel liefde, medicatie, een
goede verzorging en een goed voer zonder granen en chemische brol. Door de slechte darmconditie heeft Ninna wel een slechte gewoonte overgehouden, die ze al van het begin dat ze hier is heeft.Ze doet haar ontlasting namelijk vaak naast de bak, ongeacht of deze nu net schoongemaakt is of niet. Sommige periodes doet ze het dan weer niet. Waarschijnlijk associeert ze de kattenbak met de pijn in het verleden. Het is natuurlijk niet zo leuk dat ze dit doet, maar dat nemen we erbij.
Lara
was de eerste dagen erg nieuwsgierig naar de nieuwelingen en sloop hen heel de tijd
achterna, en dan ging ze vlug aan hun achterste ruiken :D , om
daarna snel weg te rennen.
Al vlug had ze geen problemen meer met hen.
Diva had het wat moeilijker met aanvaarden, ze speelt graag een machtsspelletje,
ze kijkt de andere dan de hele tijd aan en als die dan wegloopt, zit
ze die achterna.
Ninna
ontwikkelde zich al vlug als een echte kroelmachine
:)) Ze heeft echt een super
karakter.
Maar jammer
genoeg ontwikkelde
haar dochter Jamaica erg dominant gedrag, zoals
zich overal ontlasten, eten vreselijk snel opschrokken zodat de anderen niets hadden, de andere
poezen bv. van je
schoot of zetel, ... afduwen en aanvallen,
zelfs in hun slaap en tot
bloedens toe. Hierdoor moesten we inzien dat dit zo niet langer meer kon verder
gaan en uiteindelijk hebben we besloten om haar te herplaatsen.
Het is nooit onze bedoeling geweest om een kat weg te doen. Maar helaas zijn er ook situaties waarvan je moet ondervinden dat
het zo niet langer meer gaat, je moet dan handelen wat het beste is voor de
kat zelf.
Toen
Diva stierf is Ninna een grote steun geweest, zij heeft mij erg
geholpen met het verwerkingsproces, zie foto hiernaast. Nu nog
voelt zij direct als er iets scheelt en komt dan bij je zitten om je
te troosten.
Toen
Ninna hier één jaar was, is zij
gedekt door Aramis en beviel van 6 wolkjes van kittens . De
bevalling ging prima, maar het melk geven niet, ze kreeg
een hardnekkige mastitis
waardoor 2 kittens gestorven zijn, de overige
kittens zijn met de hand groot gebracht. Volgens onze dierenarts zou
dit bij een eventuele volgende zwangerschap kunnen terugkeren. Omdat ze hier zo ziek van is geweest, wilden we dit absoluut niet meer en
hebben we haar laten helpen. Haar dochter Alana
hebben we gehouden als haar opvolgster, later zijn ook Armani
en Anubis teruggekomen, zij wonen bij
mijn moeder.
Wil je haar kittens
zien, klik dan hier.
Ninna ging af en
toe mee naar een show, ze behaalde hier meermaals een speciale prijs en
BIS. We zijn trots op haar. Maar we nemen haar nu wel
niet meer mee naar show, we merken dat ze het niet altijd meer zo
graag doet en ze heeft nu ook een leeftijd bereikt dat ze haar rust
verdient ;-) . Haar nakomelingen nemen het nu van haar over.
Ninna
is een enorm lieve poes, 's nachts ligt zij graag heel dicht bij me,
boven mijn hoofd of op mijn borst, hierbij spint ze, je ziet haar
zichtbaar genieten. Als ze bovenaan je hoofd ligt, krijg je
soms wel haar staart in je
gezicht, hihi.
Ninna
knuffelt erg graag, vaak pakt ze je vast met de pootjes op beide schouders, gaat dan haar snuitje afvegen tegen
je gezicht en heel hard kopjes geven, ze kijkt je dan ook heel verliefd
aan.
Als ik aan de pc zit, komt
ze ook dikwijls af om voor je toetsenbord te gaan liggen of op je
schoot en maar kopjes geven.
Ze
doet ook graag aan verzorging, ze likt dan in je haren en soms zelfs in
je oor. Dit doet ze ook bij de andere katten, echt een lief,
zacht moedertje.
Als ze een kat of kitten hoort miauwen op tv of bij ons dan gaat ze
overal liggen zoeken waar het geluid vandaan komt.
Als je aan het eten bent , gaat ze in de buurt zitten met
haar pootjes overeen en ze legt haar kopje dan zo lief scheef,
precies om te zeggen: "En ik dan, krijg ik niets?"
(zie foto hiernaast)
Vaak
zit ze lekker te rollebollen, dit doet ze vooral op bed of een handdoek of tafellaken.
Als ze in de kattenbak zit dan WEET je het, want
ze gaat nogal hevig te keer met het ondergraven .
Ze kan heel goed springen en durft zonder aarzelen ergens af te
springen, ze is hierin erg zeker van zichzelf.
Ninna
is niet echt speels, maar af en toe krijgt ze eens een speelse
bui. Dat is wel schrikken omdat je dit van haar niet
verwacht. Maar hoe ouder ze wordt hoe speelser ze lijkt te
worden,
ze is nu bv. gek van grote speelgoedmuizen, zie foto
hiernaast, of sokken, t-shirts, e.d. van de kinderen enz... Ze brengt deze
in haar bek naar je toe en begint dan luidkeels te miauwen om te
zeggen: "Kijk eens wat ik gevangen heb". Ze doet dit tegenwoordig vooral als ik 'uit het zicht ben', zoals ook midden in de nacht :o. Dit zelfde
gedrag heeft ze ook met een echte prooi, spinnekoppen bv. , als ze
er eentje vindt, vangt ze die in haar mond en laat ze dan elders
vrij om dan luidkeels te miauwen zodat de andere katten deze dan
kunnen doden.