Alana komt uit ons eerste nestje en is samen met haar broertjes Armani
& Anubis en
zusje Aïsha met de hand grootgebracht. Hierdoor waren we erg aan al de kittens gehecht, het was erg
moeilijk om te beslissen wie er bleef. Na goed nagedacht te
hebben besloten we dat het het best was een poesje aan te houden,
dit werd Alana. Vanaf haar geboorte hadden we al een speciaal
plekje voor haar in ons hart. Ze had en heeft zo'n speciale
uitstraling, waardoor we helemaal verliefd op haar zijn
geworden.
Alana is de kleinste
onder onze katten, maar is het meest op de voorgrond. Omdat ze zo vlug is, veel springt en een heerlijk
lief pieperig stemmetje heeft, noemen wij haar hier vaak spinnekopeke,
sprinkhaantje, mormelkonijntje of pieperke.
Van
uiterlijk lijkt Alana bijna helemaal op haar mama Ninna,
wel heeft ze het kleine kopje, het korte haar en de lange benen +
staart van haar vader Aramis. Van
karakter is ze zo aanhankelijk als haar moeder, maar zo actief als
haar vader, ook laat ze zich graag verzorgen door de andere katten,
net als haar vader.
Dit alles zorgt voor een heerlijke combinatie, onze Alana 
.
De
dag na haar eerste verjaardag werd ze voor het eerst krols, ze deed
hierbij veel heftiger dan de andere poezen. Heel de dag prrr
miauwen (en dat voor ons piepertje) en zich steeds aanbieden aan Johnny, die haar natuurlijk niet
van dienst kon zijn. Hierna werd ze dit ongeveer om de
3 weken. We wilden haar laten dekken rond de leeftijd van
1,5 jaar, maar het vinden van een kater wou niet zo goed lukken.
Sommige werden of waren reeds gecastreerd, andere waren verwant of
bleken helaas een gebrek te hebben, ... Maar uiteindelijk zijn
we er toch in geslaagd een leuke kater voor haar te vinden en kon ze
er naar toe.
Het
weekend voor Kerstmis 2006 is Alana gedekt door Ilamos Niccolini.
Dit
was de eerste keer dat we een poes naar de dekkater brachten,
hiervoor hadden we namelijk zelf een kater. Alana was nog geen
dag zo
nder ons geweest, dus de eerste dagen was ze erg koppig, ze
kwam bijna geen stap vooruit en moest van niemand wat hebben. Maar gelukkig is het ijs gebroken door een speeltje aan een touwtje
en de kater was ook zeer geduldig en lief met haar. Hierna
volgden de dekkingen elkaar op en ze bleef lief voor hem tot het
einde, zo kennen we onze Alana weer. Na ophaling was het
afwachten of de dekking geslaagd was en dit was al snel
duidelijk. Vanaf het moment dat Alana terug was, volgden de
zwangerschapssymptomen zich op, ze kreeg een
enorme eetlust, sliep meer, op 2 weken begonnen haar
tepels te verkleuren en op 3 weken waren ze ook duidelijk
zichtbaar en voelbaar, ook ontwikkelde ze al snel een buikje.
Ik
was rond die tijd ook zwanger, dus dat was wel een unieke eraring,
samen zwangeren met je kat. Hieronder een foto van Alana en ik
beiden hoogzwanger.
Stipt
op 26 februari 2007 was ze uitgerekend, dubbel feest voor ons, want
Johnny, het mannelijke personeel was jarig, een erg leuk verjaardagscadeautje
dus voor hem. Alana heeft een goede bevalling gehad, het
eerste kitten was wel even persen, maar de volgende 3 gingen
probleemloos. Ze bevrijdde de kittens mooi van het vlies en
slijm, maar met de navelstreng moest ik toch helpen, ook de
moederkoek vond ze maar niks, 1 heeft ze er wel opgegeten, maar de
rest heeft ze laten liggen.
Alana is een goede moeder, heel beschermend, verzorgend en
lief. Als ze slapen strekt ze wel graag de benen, maar ze
hoeven maar even te piepen en ze staat er al terug. Alana
bleef tot het laatste moment dat de kittens er waren een goede
moeder, ze gaf ze heel het pakket van verzorgen, terughalen als ze
ergens komen waar niet mag, samen spelen, ... We zijn erg
tevreden over haar als moeder. Wil je dit nestje zien, klik hier.
Begin
mei 2008 mocht Alana naar haar tweede vriendje, Zucchero
Gino Tesoro Turco, een mooie sorrel
somali kater. Alana was zijn eerste vriendin dus zij mocht hem
gaan ontmaagden. Alles verliep goed tussen de 2, Alana heeft
wel een dag gekopt, maar nadien was ze weer haar knuffelige
zelf. Leslie de dekkatereigenaar vond haar een hele lieve
poes. Helaas is ze van dit avontuurtje niet zwanger geworden,
we hebben nog een tijdje gedacht dat ze misschien weinig kittens zou
dragen, maar eind juni werd ze terug krols en hebben we
haar weer terug gebracht. Beide keren heeft ze bij haar
bezoekje heel goed gegeten, ja, zo kennen we Alana ;-)
Deze keer had gelukkig wel effect gehad en al snel begon ze grote
roze tepels te krijgen en aan te komen. Op 6 weken
leek ze al wel een hoogzwangere poes, en toen moest ze nog 3 weken.
Op 3 september 2008, een dag vroeger dan verwacht, beviel Alana van
6 kittens.
Dit keer heeft Alana bijna alles zelf gedaan, maar 2 kittens heb ik
toch zelf moeten afnavelen. Tussen de weeën door was ze erg
onrustig tegenover de reeds geboren kittens, ze liet hen niet bij
zich drinken, ging op haar buik liggen met haar pootjes onder zich
en perste zo het volgende kitten eruit. Ik heb de kittens maar
even apart gelegd, want door de pijn zou ze zo gebeten hebben, ook
het piepen kon ze op dat moment niet verdragen. Na de
bevalling was dit gedrag gelukkig wel voorbij en liet ze zien wat
voor goede moeder ze eigenlijk is. Wil je dit nestje
zien, klik hier. Wat wel grappig
is, is dat ze nu een volledig sorrel nest heeft, terwijl het de
vorige keer een volledig wildkleur nest was.
De kittens uit dit nestje waren echt geweldig van karakter. Ik
wou graag een poesje houden uit deze combinatie, dus liet de 2
poesjes van mijn voorkeur testen op
PKdef en
PRA omdat mama Alana
hier drager van is en het natuurlijk best is, dat we met een vrij
poesje doorgaan. Na een paar weken bang afwachten viel de
uitslag uit de bus, Eden was drager, maar Enigma was overal vrij
van. Dus Enigma mocht bij ons blijven, stiekem vond ik het wel
spijtig dat Eden niet ook vrij was anders had ik haar ook gehouden,
ze is een enorm lief poezeltje.
Voor Alana's laatste nestje zijn we naar een
zilver kater op zoek gegaan, omdat we ook graag met zilvers
willen beginnen. We wilden eerst naar een zwart zilver kater
gaan, omdat we dit mooier vonden, maar de kater die we in gedacht
hadden, had een suprelorin injectie gekregen en daar konden we
helaas niet meer op wachten. Alana stond om de week krols en
begon ook te sproeien. We hebben toen een mooie sorrel zilver
kater gevonden; 'Van Doekosjka's Spring Jumper', toen we hem in het
echt zagen, waren we op slag verliefd. De kleur is in het echt
veel mooier dan op foto. Daarbij is hij ook heel lief, dus het
karakter van deze kittens zal ook weer super zijn met deze
combinatie. Helaas was Alana na de eerste dekking
schijnzwanger, maar bij de herdekking was het wel raak. Alana
beviel op 19 september 2010 van 4 kittens, 3 sorrel katertjes en 1
sorrel zilver poesje. 1 katertje was dood geboren, hij woog
maar amper 47 g nog met moederkoek aan en niet opgedroogd. Dit
was veel te weinig om het hoe dan ook te kunnen overleven. De
andere kittens hadden gelukkig prima gewichten en werden goed gevoed
door Alana, het waren kleine dikzakjes, allemaal kortharig.
Wil je ze zien, klik hier. Omdat Alana zoveel
melk had, wou ze Enigma's kittens die ongeveer 2 maand oud waren
steeds ontvoeren. Dit deed ze al een paar dagen voor de
bevalling. Nadien is ze er gelukkig mee gestopt. Het was
al van het begin duidelijk dat Jade, het sorrel zilver poesje zou blijven en de karakterjes
zijn zoals verwacht ook super. Ondeugende kleine spinnertjes.
Alana is gesteriliseerd rond dat de kittens de
leeftijd van ongeveer 11 weken hadden, ze was de week daarvoor reeds
krols geweest, dus het was een prima tijd. Alana heeft er een
paar dagen last van gehad, maar nadien was ze weer helemaal de oude.
Op haar lijn moeten we nu wel letten, ze eet nogal graag en nu ze
gesteriliseerd is, gaat dat makkelijker aan de buik zitten. Al
is ze nog steeds wel actief.
Nadat de 2 jongens van haar nestje weg waren, begon ze met pluche
beren te sleuren. Best een grappig zicht, ze mist hen
natuurlijk, maar gelukkig is Jade er nog !!
Alana is ook een goede oma, dit bewees ze vooral bij Jade haar eerste nestje, zie onder, vanaf de kittens 4 weken waren, nam zij de moederrol op zich.
Jarenlang ging het prima in de groep tot dat we merkten dat Alana niet meer durfde binnenkomen. Ze wou alleen nog boven en op de gang blijven. Ik vond dit ok, het is begrijpelijk dat ze wat meer rust wilt hebben op haar oude dag. Maar na de verschrikkelijke ruzie in de groep door Joli was zij nadien nog steeds het doelwit van pesterijen. Alana durfde om de duur alleen nog maar in de opbergruimte komen. Ik heb daar dan ook een kattenbak geplaatst omdat ze anders daar haar behoefte deed omdat ze op het laatste zelfs niet meer in de gang en boven durfde komen :'(
Uiteindelijk heb ik besloten om haar naar mijn moeder te brengen. Hopelijk klikt het goed met haar broer en dochter en zien we binnenkort terug een gelukkige Alana.
Hoe
is Alana ?
Alana
is een vreselijk ondeugend katje, dat altijd wel iets weet uit te
halen. Niets is veilig voor haar, je hoeft je maar één
seconde om te draaien en ze is er vandoor met je beleg, pen
of zelfs ondergoed :D
Tegenwoordig opent ze zelfs de kast in de badkamer met haar voorpoten en gaat er dan met vooral sokken vandoor.
Ze houdt van klimmen, springen, rennen, ... alles waar wel wat actie
in is te beleven.
Als kitten was ze ook gek van blote voeten, ze ligt dan aanvalsklaar en in no
time heeft ze je voet vast, nu is dat voorbij.
Alana lust bijna alles, of het nu
spaghetti, kaas, fruit, groenten of een ijsje is, altijd wil ze er van proeven. Ze
komt dan heel lief naast of op je schoot zitten zodat ze er als
eerste bij is als je iets wilt geven of morst.
Alana heeft een rare manier van drinken, zij gaat er bijna helemaal
voor liggen. Zie foto hiernaast.
Alana is een lief poezeltje, maar als ze een andere kat ziet die ze niet kent, dan begint ze echter te blazen en is ze voor de rest
van de dag humeurig, wat we niet gewend zijn van onze kleine spring
in't veld.
Verder
is Alana echt een knuffelkont, ze nestelt zich bij je in en laat zich hierbij graag veel aaien,
ook zuigt ze net als een babytje aan mijn handpalm, 
ze houdt je
hierbij goed vast met beide pootjes of kneed al spinnend. Ze is hard aan ons gehecht, overal waar wij
zijn, is zij. Ze wordt graag en veel opgepakt, en zelfs op je
schouder blijft ze zitten.
Haar
lievelingsspeelgoed is een pluimstok, ze zou echt alles doen om die
pluimstok in haar bezit te krijgen, ze wringt zich dan overal op en
tussen.
